Mengikut peruntukan perundangan, semua dokumen undang-undang mestilah disampaikan secara kediri kepada penghutang. Untuk tujuan tersebut, pemiutang akan merujuk kepada alamat penghutang yang dimiliki dalam rekod mereka. Ini bergantung kepada penghutang untuk sentiasa mengemaskini maklumat terkini termasuklah alamat mereka. Dalam keadaan yang mana pemiutang gagal menyerahkan apa-apa dokumen undang-undang secara kediri, mahkamah boleh mengarahkan supaya penyampaian ganti dibuat. Dalam situasi tersebut, sekiranya perintah kebankrapan diserahkan melalui penyampaian ganti, penghutang atau penjamin dianggap telah menerima pemberitahuan berhubung perintah kebankrapan tersebut.
Secara ringkasnya, seorang individu boleh diisytiharkan bankrap tanpa pengetahuannya. Ini mungkin disebabkan oleh dokumen undang-undang telah dihantar ke alamat lama, individu tidak hadir ke mahkamah sewaktu kes kebankrapan disebut, individu enggan menerima atau membuka apa-apa dokumen undang-undang yang telah dihantar ke alamat mereka atau individu tersebut tidak membaca surat khabar tempatan sekiranya penyerahan dibuat secara penyampaian ganti.
